Toen ik mijn zoontje afgelopen donderdag op haalde bij de gastouder, vertelde zij dat hij die middag had gezegd dat hij niet hoefde te slapen. Ze heeft hem, gelukkig, wel in bed gelegd en hij sliep twee uur lang als een roosje. Ook thuis slaapt hij elke middag minstens 1.5 uur, vaak 3 uur.
En wat vind ik dat heerlijk. Het is de tijd waarin ik zelf ook een kort dutje doe. Waarin ik in alle rust een boek lees, een blogje typ, of even ga tekenen. Het is tijd om rustig thee te drinken en koekjes te eten.
Natuurlijk is het op den duur óók lekker als hij echt niet meer hoeft te slapen. Dan kunnen we de hele dag op pad en wordt het bezoeken van het Openluchtmuseum of Nemo opeens een stuk realistischer, net als op bezoek gaan bij vrienden en familie met de trein. Ook van die fase zullen we gaan genieten, maar voor nu geniet ik nog even van deze uren van rust en ruimte midden op de dag.
Leave a Reply