Little did I know dat een klein jaar na het uitspreken van mijn voorkeur mijn kind al zijn eigen voorkeur zou laten zien. Mijn zoontje was net een half jaar oud toen hij twee jaar geleden een stuk pompoen op zijn bord kreeg, met een stukje bloemkool er bovenop. Zoonlief veegde met onhandige, maar doelbewuste bewegingen de bloemkool van zijn bord, pakte de pompoen en begon gelukzalig te eten.
Ik vond en vind dat moment fascinerend. Nog geen zeven maanden oud en al zo’n duidelijke voorkeur. Sterker nog, niet alleen een voorkeur, maar ook de daadkracht en motoriek om daar naar te kunnen handelen. Het zette mijn idee van ‘baby’ op zijn kop en liet me zien dat mijn zoon al een echt mens(je) was, met voorliefdes, met een mening.
Inmiddels kletst hij ons de oren van het hoofd en kan hij zijn voorkeuren heel duidelijk maken. Maar dankzij dat moment twee jaar geleden weet ik dat hij al die tijd ertussenin ook al voorkeuren had. We moesten alleen de juiste condities scheppen en goed opletten om ze te kunnen zien.
Leave a Reply