*Uit: ‘Hoogsensitief ouderschap’ van Gieke Beenen
Een aantal maanden geleden las ik het boek Hoogsensitief Ouderschap van Gieke Beenen. Een van de tips uit het boek was ‘neem de tijd’. De eerste keer dat ik het boek las, kwam de zin niet zo binnen. De tweede keer besefte ik me dat dit misschien een levensmotto zou moeten worden.
Als ik er op let, blijk ik namelijk onbewust bijna alles gehaast te doen. Ik sta niet even lekker onder de douche, ik ben bezig met het ontbijt, zoonlief die zo naar de gastouder moet, de werkafspraken in mijn agenda. Ik doe niet rustig de afwas, ik doe het snel-snel-snel zodat ik (oh ironie) daarna kan ontspannen op de bank. Ik wandel niet rustig naar de supermarkt, maar ben met mijn hoofd al in de supermarkt, of zelfs al in de keuken aan het koken.
Ik ben zelden met mijn hoofd in het hier en nu. In plaats daarvan ben ik bezig met dat wat komen gaat. Als ik dit tegenwoordig opmerk, zeg ik tegen mezelf ‘neem de tijd’. Ben hier en nu. Ontspan. Het is iets kleins, maar ik helpt me om meer rust te vinden. Door de tijd te nemen, voelt het alsof ik meer tijd heb, hoe tegenstrijdig dat ook klinkt.
Ps. Ik merk het haasten ook bij eten, ik heb daar zelden mijn volle aandacht bij. Daarom probeer ik nu twee dingen. Ten eerste neem ik heel even de tijd om dankbaar te zijn voor het eten voordat ik begin. Ten tweede probeer ik de volgende hap pas op te prikken / lepelen / snijden als de huidige hap op is.Dat lukt nog lang niet altijd, maar ik denk er steeds vaker wel aan.
Leave a Reply